Het is een prachtige boom: de moerascipres. Hij kan maar liefst 45 meter hoog worden, en met een stamdikte van drie tot vijf meter. Wauw. Ze komen voor in het Zuidoosten van Noord-Amerika en gedijen goed in gematigde tot subtropische moerassen. Wist u trouwens dat ze ademwortels kunnen krijgen? Dan groeien ze boven het water uit en vormen holtes waarmee, simpel gezegd, de bomen beter kunnen ademen. Nog een aardig weetje: de moerascipres is één van de weinige naaldbomen die in de winter alle naalden verliest.
Nu hoor ik u denken: waar gaat dit heen? Welnu: ook in Raalte hebben we een aantal van deze bomen. Bijvoorbeeld in het Drostenkamp en ook ehhh…. –en dat is de reden van deze column- twee stuks aan de Bernard van Galenstraat. Mooi om te zien, zeggen ook de omwonenden. Mooi om te zien, inderdaad. Maar daarmee is eigenlijk ook wel alles gezegd. Want ze zorgen voor fikse irritatie. Elk jaar alle naalden er af. Hele jaar door takken in de dakgoot en takjes onder de motorkap. In april en mei stuifmeel alom. En dan is zo’n boom ineens een stuk minder leuk.
Voor de omwonenden was dat afgelopen week reden om contact met me op te nemen, met de vraag of ik iets voor hen kon doen. Gelukkig is het vorig jaar mogelijk geworden om een ‘verkeerde boom op een verkeerde plaats’ te vervangen. Als BurgerBelangen hebben we ons daar voor ingezet, omdat het draagvlak voor bomen en groen groter is als ook rekening wordt gehouden met het woongenot van de inwoners. Inmiddels heb ik meerdere voorbeelden gezien dat de gemeente inderdaad soepeler is geworden. En dan toch ineens dit signaal uit de Bernard van Galenstraat.
Mijn eerste reactie was: hebben jullie dit al gemeld bij de gemeente? Het antwoord: ‘Jazeker. We kregen eerst een ontvangstbevestiging. Daarna een hele tijd niets. En vervolgens een brief dat het verzoek was afgewezen”.
En wat was de motivatie? “Dat weten we niet. Er is geen contact geweest en stond ook niet in de afwijzing. We hebben daarna in april gevraagd naar de argumenten. En weer kregen we een ontvangstbevestiging, en daarna…. weer niets.”
Ik besloot maar eens te googelen en dacht bij het intypen al ‘Moerascipres? Binnen de bebouwde kom?” Vervolgens ter plekke gaan kijken. Foto’s completeerden het beeld door het jaar heen. En tot slot een kijkje onder de motorkap van een auto die er toevallig stond. Het totaal imponeerde als een schoolvoorbeeld voor een ‘verkeerde boom op de verkeerde plaats’, waarbij de bewoners bovendien graag willen meedenken over een alternatief. Hoe mooi wil je het hebben?
Toch wat verwonderd reed ik huiswaarts. Waarom niet gewoon aan de wens van deze inwoners tegemoet komen? Ik zie het probleem niet. Met de omwonenden sprak ik af dat ik het laatste verzoek om de motivatie (voor de afwijzing) via de binnenlijnen onder de aandacht van de juiste medewerker zal brengen. Eigenlijk vertrouw ik stiekem alvast op een goede afloop…
Blijft wel die andere vragen: hoe kan het dat de mail aan info@raalte.nl slechts werd beantwoord met een ontvangstbevestiging en een opvolgende stilte. En hoe kan het dat een verzoek wordt afgewezen zonder de aanvragers te spreken? En het is niet voor het eerst dat ik dat hoor. Maar of het vaak voorkomt, of dat het een incident is? Hoe dan ook: heeft u een soortgelijke ervaring? Laat het weten via fractie@burgerbelangenraalte.nl.
Ben Nijboer, BurgerBelangen
Deze column is eerder – op 21 augustus 2017- geplaatst op SallandCentraal
