Op zien Sallands

‘Een goede buurman is meer waard dan een goede vriend’, zo luidt een algemeen gezegde. In het oosten van het land komt daar bovendien het begrip ‘noaberschap’ bij. Overigens is noaberschap niet iets specifiek voor Salland. De term noaber komt zelfs vooral voor in Twente, en dus niet in Salland. In Salland spreken we gewoon van buren (in dialect: buur’n). Maar let op: in het oude Sallandse is een buur niet alleen iemand die toevallig naast je woont. In Salland werd je ‘buur’ als jij of je ouders hen tot buur had gemaakt! Dat deed je door er naar toe te gaan en af te spreken dat je buren waren. En dat bleef je dan tot in lengte der dagen. Zo kon het zijn dat de mensen die naast je woonden géén buren waren, omdat je ze nooit ‘buur’n had emaekt’, terwijl mensen een kilometer verderop wél buren waren. Bij buur’n-maeken hoorde ook een zorgafspraak: bij ziekte bracht je soms een bord eten, als je naar de kerk ging –en de buur had geen vervoer- nam je hem/haar mee en bij overlijden zorgen ‘de buren’ voor de koffie. Daar hoefde je niet om te vragen. Dat deed je… umdaj buur’n bint.

Sallands gezegde van de dag: Ie könt van een old mèènse ging stoomfietse maeken: Bij oude mensen gaat alles nu eenmaal niet zo snel.