Het zit er weer op. De tiende editie van de SW4D beleefde met een perfecte wandeling rondom Heeten de welverdiende apotheose. Enkele tientallen daglopers meldden zich op deze slotdag in de ochtenduren bij de balie om snel nog even een dagje mee te genieten van de jubileumeditie. In de loop van de avond zal ongetwijfeld bekend worden hoeveel wandelaars dit jaar meededen, maar het zal de deelnemers zelf een zorg zijn. Zij hebben het kruisje in de pocket en kunnen het weekend terugblikken op een geslaagde week.
De route voerde dit keer richting Heeten. Eerst een stuk langs het Overijssels kanaal om vervolgens af te buigen richting Schoonheten. Onderweg spreek ik een oud-handballer van HHZD die benieuwd is naar de stand van zaken rond sporthal Hoogerheyne. Het was een mooie opstap om herinneringen op te halen over de fameuze Heija-Heino sportweek waar we beiden getuige van waren. Achter ons liep een tweetal dat aanhaakte bij het gesprek. Het leidde tot mooie suggesties. We spreken af dat we er na de SW4D snel nog eens over doorpraten. Top.
Bij het naderen van Heeten roept een Raaltenaar me toe. “Ie bint goed bezig. Ik stemme altied op het CDA, mar de volnde keer weet ik ut nog niet…”. De man volgt de politiek op de voet en vind dat er te weinig naar de mensen wordt geluisterd… Tja, en dan zit je bij BurgerBelangen goed, zullen we maar zeggen. Hoewel het gesprek de verleiding oproept om er dieper op in te gaan, houden we het luchtig.
De route loopt langs de archeologische afgravingen bij de Veldegge en uiteraard is dat aanleiding om er even stil te staan. De donkere plekken in het zand geven aan waar palen hebben gestaan. Schep voor schep worden deze blootgelegd (zie foto). Mooi dat dit zo zorgvuldig wordt opgepakt.
Bij het passeren van café Reimink worden we door iemand van de Schouw bijgepraat over de snoeiwerkzaamheden in hun wijk. “Ut lik helemoal nergens op. Zie wult zuunig wèène met boomn, en det snappe wie, mar dítte…. “ . De rest mogen we zelf invullen.
Een kleine kilometer verder is de politiek weer ver weg en is het genieten van de gemoedelijkheid, de familiebanden en vriendschappen onderweg. De witte brigade heeft haar eigen catering georganiseerd, en kort erna worden we ingehaald door de kleurig verklede Marsjes. De saamhorigheid past uitstekend bij het totale plaatje.
In Heeten wurmen we ons door de drukte met slechts één doel: het bemachtigen van een heerlijke pot erwtensoep gemaakt door Maurits en (ome) Jan Pijnappel. Op de slotdag is dat toch echt een must. En uiteraard blijft de lepel rechtop in de snert staan, zoals het hoort.
Op de terugweg lopen we een stukkie op met de familie Schrijver en De Haan. We praten bij over de zorgwekkende ontwikkelingen de zorg tot en met het wel en wee van de biljartvereniging. Deze laatste staat aan de vooravond van de verhuizing naar Nieuw-Tijenraan en dat vraagt de nodige inzet van de leden. Goed om even weer wat bijgepraat te hebben.
Bij het naderen van het slot van deze vierdaagse laten we de laatste gaatjes in onze controleformulieren knippen om dwars door een weiland de weg te vervolgen richting het centrum van Raalte. Normaal gesproken wegen de laatste loodjes het zwaarst maar dat gaat vandaag niet op. De ontvangst is feestelijk. Compleet met straattheater en een attentie van het ROV. Nu nog, getooid met bloemen, naar de tent om de medaille op te halen en een afzakkertje te nemen. De
Witte Brigade is dan al lang en breed binnen. Wim Roescher staat enthousiast op vat de afgelopen vier dagen met zes woorden samen. “Dit is pure reclame voor de BV Raalte! Schrief det mar op en zet me name d’r ma bie! Het was fantastisch”. Bij deze Wim. Daar hebben we niets aan toe te voegen.
BurgerBelangen complimenteert de organisatie met het slagen van deze jubileumeditie. En we danken iedereen met wie we een stukkie mochten oplopen. Tot volgend jaar.
