Column
(deze column werd eerder – 18 juli 2017 – gepubliceerd op SallandCentraal)
Het wordt weer een volle agenda tijdens de komende raadsvergadering. Over maar liefst negen inhoudelijke onderwerpen wordt een besluit genomen. Eén ervan is: “Vaststellen raadsvoorstel Mandaat verdagen besluiten op bezwaar aan voorzitter commissie bezwaarschriften”. Wat?! Hoor ik u al denken. “Mandaat verdagen besluiten en.. WAT?!” Inderdaad: dat klinkt bepaald niet spannend. De ambtenaren hadden al voorgesteld om dit onderwerp als hamerstuk er doorheen te jassen. Bij mij werkt dat in ieder geval averechts. Als iets bij voorbaat een hamerstuk moet zijn, en het stroomt ook nog eens over van ambtelijke taal, dan heb ik per definitie de neiging om er een extra goed voor te gaan zitten. Waar gáát dit over? Ik zal het -met gewone woorden- uitleggen.
Als de gemeenteraad een besluit neemt dan kunnen inwoners daar doorgaans bezwaar tegen aantekenen. Dat is logisch. Dat hoort bij democratie, en is prima.
En als dat gebeurt dan heeft deze inwoner het recht op een besluit binnen 12 weken. Een redelijke termijn, toch? Ik vind van wel.
Maar de vraag is vervolgens wat er moet gebeuren wanneer die termijn wél in gevaar komt. Op dit moment is het zo dat de gemeenteraad dan moet besluiten om de commissie (die het bezwaar afwikkelt) extra tijd te geven, of niet.
Het college stelt nu voor om dat besluit –om extra tijd te nemen- te delegeren naar de voorzitter van de bezwaarschriftencommissie. Zo op het eerste gezicht klinkt dat logisch. Maar is dat ook zo? In wiens belang is dat eigenlijk. In het belang van de commissie? Denk het wel: die krijgt immers meer tijd. In het belang van het college? Ook. Die hoeft geen verantwoording af te leggen omdat iets weer eens heel lang duurt. In het belang van de raad? Mwoah… die krijgt minder beslispunten op de agenda. Maar we zitten er niet om het onszelf zo gemakkelijk mogelijk te maken, dus zou dat niet mee mogen wegen. De kernvraag is vooral: is het ook in het belang van de inwoners? Ik denk van niet. Inwoners hebben er belang bij dat hun bezwaar op een snelle en correcte manier wordt opgepakt en dan is twaalf weken (drie maanden) eigenlijk al best lang. Zeker omdat je als inwoner ook vaak maar zes weken de tijd krijgt om ergens iets van te vinden.
Volgens mij moet de inzet zijn om het bezwaar wél binnen die termijn af te wikkelen. Die termijn is niet voor niets gesteld. En als het onverhoopt een keertje dreigt niet te lukken..….zet er dan een tandje bij! Zelf hoor ik als raadslid nog veel te vaak dat in Raalte alles lang, heel lang duurt.
Nu hoor ik het college al reageren dat ze toch écht alles op alles zetten om binnen de gestelde termijn te reageren. Of dat het ‘bijna niet voorkomt’ dat de termijn overschreden wordt. In dat geval zou ik willen zeggen: Wat is dan het probleem? Dan hoeven we dat ook niet te mandateren! Sterker nog: Dan word ik als raadslid zelfs gráág geïnformeerd als de termijnen overschreden worden. En dan wil ik weten waarom inwoners, na drie maanden, nog steeds geen antwoord hebben.
Ben Nijboer, raadslid BurgerBelangen
