(column, ook gepubliceerd op SallandCentraal, 9 maart 2018)
Ik heb er even tegen aan zitten te hikken. Zal ik het doen of niet. Als ik het wél doe, dan loop ik risico dat criticasters roepen: “Ja, ja, het is weer verkiezingstijd. Dan roepen ze dat altijd, maar na de verkiezingen gebeurt er niks”. Aan de andere kant: het past niet bij me om me door critici te laten weerhouden. Bovendien hebben de criticaster op dit onderwerp ook wel gelijk…. Daarom dus toch: een stukje over zebrapaden, met als ondertitel: het is tijd om door te pakken.
Laat ik dan meteen het verkiezingspunt maar maken: ook wij als BurgerBelangen vinden dat er een aantal plaatsen gewoon zebrapaden moeten komen. Punt. Denk dan aan de oversteek vanaf Hotel De Zwaan richting Van Rossum en nabij de Schapenstraat/Aldi. Er wordt al jáááren om gevraagd, maar het gebeurt niet. Zelfs het kruispunt Westdorplaan/Zwolsestraat zou een stuk veiliger en overzichtelijker zijn voor voetgangers, als daar enkele zebrapaden zouden liggen.
Ook in Heino zijn de zebrapaden met enige regelmaat een terugkerend thema. Voor zover ik weet hebben alle (!) partijen in het verleden aangegeven vóórstander te zijn van zebrapaden. Het stond in 2010 in het verkiezingsprogramma van Gemeentebelangen. In 2014 in het programma van de VVD en CDA. Dit keer heb ik het expliciet gelezen in het programma van de PvdA en in Heino zamelt LA er handtekeningen voor in. Raadsbrede steun dus, zo ongeveer…
Al met al hebben we hiermee een bijzondere situatie te pakken: alle partijen willen én wilden zebrapaden, vooral op plaatsen waar ouderen oversteken, en toch is er de laatste (minimaal) 8 a 10 jaar niet één zebrapad aangelegd. De verklaring is even duidelijk als twijfelachtig.
De ‘duidelijke’ verklaring is dat verkeersdeskundigen in het gemeentehuis zeggen te weten dat zebrapaden NIET tot meer veiligheid leidt. Zeker niet als deze in een 30km-zone liggen. De logica erachter is dat als auto’s zich aan de snelheid houden, voetgangers vanzelf voldoende tijd hebben om veilig over te steken. “Zebrapaden leiden slechts tot schijnveiligheid”, zo vonden de deskundigen. Dus kwamen de zebrapaden er niet.
Er zijn echter fikse vraagtekens te zetten bij deze opvatting. De clou zit ‘m (althans: in mijn visie) namelijk niet in het enkele argument van de objectieve veiligheid. Bij zebrapaden gaat het voor een déél om die echte veiligheid, voor een ander belangrijk deel om de sociale veiligheid, voor een déél ook om het vertrouwen bij de voetgangers én als vierde om de service en gastvrijheid jegens onze ouderen, minder validen en ouders met kleine kinderen.
Bij een gemarkeerde oversteekplaats (zwarte stenen in het wegdek, of een plateau) wordt slechts een appèl gedaan op auto’s om te stoppen. Voor een zebrapad moét men stoppen. Voor de voetganger maakt het daarbij niets uit of de auto 10, 30 of 50km per uur rijdt. Het is zelfs zó logisch dat ik denk: voor wie schrijf ik dit eigenlijk op…
Juist omdat het zó logisch is sluit mijn wekelijkse bijdrage graag af met een oproep aan de collega-partijen. Kennelijk willen we met zijn allen dat zebrapaden er gewoon komen. Laten we daar na de verkiezingen dan gewoon werk van maken. Deurpakk’n dus.
Ben Nijboer, BurgerBelangen, Lijst 8.
